Oetreîn
In aete heb ich gein zin
Zelfs snuîkskes gaon d’r noow neet in
Slaope det gieët ouch al neet
Want ich heb toch zoeë’n verdreet
Pap en mam di-j gaon oetreîn
En det ving ich gaar neet fijn
Stechele âldaag weer opnow
Pap es verleefdj op ’n ânger vraw
Noow kân ich op en neer gaon sjeêze
Of tösse alletwieë gaon keêze
Mer ich wil ze allebej hieël gaer
’t Leefst ederen daâg um mich haer
Op school woort ’t mich tevöl
De juf begreep ’t wul
Ze heet mich e glaeske water gebrachtj
En euren êrm um mich haer gelagdj
Ich dacht: esj soms míen schout
Misschien bin ích waal te stout
Mer pap en mam pakdje mich hieël strang vast
En zagte: “Dich bist os noeëts tot last!”
Ich hoof gelökkig neet te keêze
Mer zal van de eine nao d’n ângere sjeêze
Twieë bedde, twieë fietse, alles krieg ich döbbel
Mer ’t aller-aller-leefste haaj ich geîne tröbbel
Lijsbeth Schroijen-Moonen
Ni-jwieërt
Recente reacties