Miên körstverhaol
Alles és aan ’t verângere
– huuërdje ich de meîster zégke –
dao zeen gein witte wîntjers mieër
um e fieëstkleîd nieër te légke
Um ’t körstgebeure
op te fleure
vör det kindje van toen
De körst weurtj eder jaor moderner
völ glitter, kadoos en kalkoen
allein twieë aojerwétse wuuërdjes
‘zalig körsemes’ zeen nog oeëver van toen
En de vredeswîns
vör dae mins
van goje wîl zoeë as toen
Alles és aan ’t verângere
– zag de meîster inne klas –
en det keumtj doeër de kadootjes
van det menke in dae roeëje jas
Mer ich gaon doeër
op miene toer,
zoeë e klein bitje as toen
Liza Hompes-Caris
Recente reacties